TASTBAAR
- Jokko Voogt
- 26 aug
- 2 minuten om te lezen
Bijgewerkt op: 4 sep
De digitale wereld gaat hard. Zit je op de digitale snelweg en geraak je op de linkerbaan, dan ga je keihard. Zet je ’m op AI, dan knal je zo door het geluid.
We knallen gevoelsmatig zo snel door naar een nieuwe toekomst dat het verleden hiermee automatisch wint aan gunfactor. Bij mij wel in ieder geval. Tuurlijk, ik sta als een kind met grote ogen AI te bewonderen en ben er wekelijks mee bezig, heel vet. Maar door de snelheid waarmee alle AI producties je om de oren vliegen, denk ik juist ook terug aan eerdere tijden. De tijd van filmen op tapes, de tijd van de stof uit je Sega cartridges blazen, de tijd van naar de videotheek fietsen om een film op videoband te huren. In een tijd waarin alles langzamer ging, was er ook meer tijd om dingen te omarmen, letterlijk. Ik ben dol op die tastbaarheid. Tastbaarheid die vaak ook nog eens gepaard gaat met tijdloze stijl (ik kijk naar jou, jaren tachtig).
Hier een zooitje tastbare favorieten uit een tijd die we nu vroeger noemen.
Ja, een bol van piepschuim, het werd de hoofdrolspeler van dit experimentele filmpje.
Oud & nieuw verenigd
Wat misschien nog wel mooier is, is hoe oud en nieuw verenigd worden. Ik vind het prachtig hoe een lens van meer dan veertig jaar oud vandaag de dag schitterend beeld oplevert via de nieuwste digitale camera’s. Ik gebruik de Leica’s ook regelmatig voor werk, bijvoorbeeld bij de testimonials en het werk van de chefs. In deze lijn denk ik graag verder.
Hoe tof is het om te gaan filmen met een 8mm camera en dit in een modern editprogramma te gooien, of er AI overheen te gooien? Wat gebeurt er als ik AI over de gekke rode bol gooi?
Wat we ook doen, laten we het verleden niet vergeten en vast blijven pakken wat tastbaar is. Als je mij tegenkomt bijvoorbeeld, vraag me naar mijn naamkaartje. Net nieuw en gemaakt van papier. Tastbaar papier, met QR code, zodat je lekker snel digitaal kunt doorschakelen naar mijn site.
Opmerkingen